Een psychische stoornis kan worden vastgesteld door verschillende soorten mentale gezondheidsprofessionals, afhankelijk van de aard en ernst van de stoornis. Dit kan bijvoorbeeld een GZ psycholoog, psychiater of psychotherapeut zijn.

De meeste mentale gezondheidsprofessionals zullen een intakegesprek houden met de persoon om te bepalen of er sprake is van een psychische stoornis en, zo ja, welke stoornis dit is. Tijdens dit gesprek zullen ze vragen stellen over de geschiedenis van de persoon, hun huidige symptomen en hoe deze problemen hun dagelijks leven beïnvloeden.

Op basis van het intakegesprek kan de professional beslissen om aanvullend onderzoek te doen, zoals een psychologisch onderzoek of een medisch onderzoek. Soms kan het ook nodig zijn om de persoon te verwijzen naar een specialist, zoals een psychiater of een andere medische professional.

De diagnose van een psychische stoornis wordt vaak gesteld op basis van de criteria in de DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders). Dit is een handboek dat wordt gebruikt door mentale gezondheidsprofessionals om mentale gezondheidsproblemen te diagnosticeren. De DSM-5 bevat de criteria voor honderden verschillende mentale gezondheidsproblemen, zoals stemmingsstoornissen, angststoornissen en persoonlijkheidsstoornissen.

Het is belangrijk om te benadrukken dat het stellen van een diagnose van een psychische stoornis een continu proces is en dat de diagnose kan veranderen naarmate meer informatie beschikbaar komt. Het is ook belangrijk om te onthouden dat mentale gezondheidsproblemen vaak meerdere oorzaken kunnen hebben en dat ze vaak samen voorkomen met andere gezondheidsproblemen.

Dit artikel beantwoordt tevens de volgende vragen: Kan een psycholoog een diagnose geven? Kan een psychotherapeut een diagnose stellen? Wie diagnosticeert een stoornis? Hoe weet je of je een psychische stoornis hebt?Wie mag bij een psychisch ziektebeeld de diagnose vaststellen bij een persoon? Wie mag er een diagnose stellen?